mijn lichaam en geest na 53 jaar diabetes type 1 (T1D) klaar zijn met prikken, spuiten, hypo's, hypers, vermoeidheid, stemmingswisselingen, de vrees voor ernstige complicaties (ogen, nieren, ledematen, gehoor, hersenen, etc.) en 24/7 bezig zijn met je wrakkige lichaam.
En ik heb tot nu toe mazzel gehad.

Het is een slopende ziekte, die ernstig wordt onderschat. Je ziet het meestal niet aan de buitenkant, maar de impact is onvoorstelbaar groot, ook voor de mensen om je heen.
Diabetes type 1, ook wel jeugddiabetes genoemd, is een auto-immuunziekte die ervoor zorgt dat de insulineproductie van je lichaam stopt. Insuline is een hormoon dat ervoor zorgt dat suiker (glucose) in de lichaamscellen terecht komt en zo voor de energievoorziening van je lichaam zorgt.
Het ontbreken van insuline in je lichaam heeft tot gevolg, dat glucose zich kan ophopen in je bloed, waardoor er geen energievoorziening meer is en zenuwcellen, organen en kleine bloedvaten worden aangetast. Insuline moet worden ingespoten, omdat het in je spijsverteringskanaal wordt afgebroken en daardoor je bloed niet bereikt.

We staan op de drempel van de brede inzet van de kunstalvleesklier en er zijn bovendien al oplossingen die de kwaliteit van leven behoorlijk vergroten. Bovendien durft de wetenschap voorzichtig te denken aan genezing van T1D.

Maar....... daar is natuurlijk geld voor nodig.

Dus: een vriendelijk verzoek om een bijdrage te leveren. Denk hierbij vooral aan de kinderen die nu met deze slopende aandoening te maken krijgen. Voor mij is het eigenlijk te laat, maar anno 2023 is diabetes type 1 iets wat de wereld uit moet en de wereld uit kan!

Dank !