“Ik was 20. En ineens had ik diabetes type 1.”

Dat was niet het plan. Ik had andere dingen aan mijn hoofd: studie, vrienden, toekomst. Maar mijn lichaam dacht daar anders over. Ik voelde me moe, had dorst alsof ik door de Sahara liep, en viel af zonder reden. Toen kwam de diagnose. Bam. Type 1 diabetes.

Sindsdien is mijn leven veranderd. Elke dag begint met prikken, meten, rekenen. Ik draag een sensor die mijn bloedsuiker in de gaten houdt, en een pomp die insuline geeft — want mijn lichaam doet dat niet meer zelf. Spontaan iets eten? Eerst checken. Sporten? Alleen als ik weet wat mijn waarden doen. Het is een soort fulltime baan geworden, zonder vakantiedagen.

Maar ik laat me niet kisten. Ik leef, ik lach, ik fiets door Limburg, ik kook pittige veggie maaltijden (ja, zelfs zonder kaas). En ik wil dat anderen straks niet meer hoeven dealen met wat ik elke dag doe.

Daarom zet ik me in voor onderzoek. Want hoe meer we weten, hoe beter we kunnen behandelen — en misschien ooit genezen. Help je mee? Elke euro telt. Voor mij. Voor duizenden anderen. Voor een toekomst zonder diabetes type 1.